top of page

Rollenspelsupplementbespreking: Warhammer Age of Sigmar Roleplay - Soulbound: Ruins of the Past

  • Dirk Vandereyken
  • 16 okt
  • 6 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 21 okt

TABLETOP-ROLLENSPELSUPPLEMENTBESPREKING

WARHAMMER AGE OF SIGMAR ROLEPLAY: SOULBOUND – RUINS OF THE PAST

OP JACHT NAAR VERBORGEN SCHATTEN



ree

Hardcover / 128 blz.

Cubicle 7

 

Algemeen: 8

Setting: 9

Personages: 8

Regelsysteem: 7

Lay-out en illustraties: 9


Soulbound: Ruins of the Past is een supplement voor het Soulbound-rollenspel waarin negen verschillende locaties, verspreid over zeven van de acht Mortal Realms, uitgebreid onder de loep worden genomen. De bedoeling is om verschillende plaatsen aan te reiken die de Game Master eenvoudig in de eigen campaign kan integreren. Bovendien wordt er een raamwerk aangeboden om ze alle negen met elkaar te verbinden tot een overkoepelende campagne. Op het eerste gezicht lijkt de uitbreiding dus vooral geschikt voor een stereotiepe dungeoncrawl, maar Warhammer heeft zich nooit gericht op de onrealistische ondergrondse kerkers waarmee Dungeons & Dragons populair is geworden. De sfeer is (gelukkig!) dan ook ver verwijderd van wat sommige spelers en spelleiders wellicht zullen kennen van D&D en andere old-school renaissance (of OSR)-games.


Klik op de bovenstaande link om de hele bespreking te downloaden in verrijkt pdf-formaat


Het verhaal


De Age of Sigmar is niet het eerste tijdperk dat het universum heeft gekend, en zelfs gedurende de laatste millennia zijn er beschavingen verwoest of uitgedoofd, terwijl andere zijn opgestaan. Onder de lagen van tijd en stof bevinden zich talloze ruïnes en vergeten bouwwerken, maar dat betekent niet noodzakelijk dat ze allemaal doods zijn – en zeker niet dat er niets te vinden valt.


Soms belasten de God-King Sigmar en zijn Grand Alliance of Order hun Soulbound met de zoektocht naar verloren relikwieën, al kunnen er ook talloze andere redenen zijn om naar deze – vaak aartsmoeilijk bereikbare – locaties te reizen. Wat er ook van zij, de personages zullen zeker voldoende motivatie hebben om deze plaatsen te bezoeken.



ree

Bespreking


Er valt altijd iets te zeggen voor locaties die niet verbonden zijn aan specifieke campagnes of avonturen, maar helaas gaat het in veel supplementen al te vaak om afgezaagde, voorspelbare ruïnes en kerkers vol ondoden of de bekendste monsters van het tabletop-rollenspel waarvoor ze bedoeld zijn. Zulke plekken hebben vaak compleet onlogische layouts en missen een samenhangend verhaal dat de verschillende ruimtes echt met elkaar verbindt.


Daarbovenop komen vaak stapels tabellen vol willekeurige ontmoetingen – random encounters – die niet zelden het hart van deze locaties vormen. Ze worden door veel OSR-spelers met enthousiasme onthaald, maar zijn doorgaans eenvoudig te bedenken en verdringen vaak meer doordachte (en eventueel actie- of tijdsgebonden) gebeurtenissen. Daardoor kan het verhaal nog onsamenhangender en minder logisch worden.


Niets van dat alles echter in Ruins of the Past, dat veel doordachter is uitgewerkt.


Vooraleer de negen verschillende locaties elk breed uitgesmeerd over meerdere pagina’s worden belicht, krijgen we een pagina met eenvoudige Exploration Rules, vooral bedoeld om te gebruiken terwijl de personages van Point of Interest naar Point of Interest binnen één locatie reizen (bijvoorbeeld doorheen gangen of tunnels). Daarop volgt advies voor spelleiders om de locaties te integreren in hun eigen avonturen of om er zelfs een volledige campagne – de Blood of Chaos-campagne – mee te bouwen.


Elke locatie wordt gepresenteerd met informatie over haar geschiedenis, een aantal plot hooks, een overzicht van eventuele bondgenoten en vijanden die er te vinden zijn, een gedetailleerde kaart of diagram, een tabel met random encounters, minstens drie points of interest, een overzicht van wat er na de verkenning kan gebeuren en een lijst met potentiële beloningen.


Verschillende locaties zijn opgebouwd rond een Realmgate die hen verbindt met een ander rijk – meestal aan de andere kant van een instant pad doorheen het universum – en soms is er ook kostbare realmstone of een ander belangrijk materiaal of artefact te vinden.


De verschillende locaties


Hieronder vind je korte samenvattingen van de negen locaties die in Ruins of the Past worden beschreven, elk met hun eigen sfeer, gevaren en mogelijkheden om ze in een bredere campagne te verweven.


1.       Aighmaris

Aighmaris was ooit een bloeiende stad, opgericht door de Idoneth Deepkin op een soort Leviathankerkhof vol karkassen van deze immense wezens. Nadat niemand minder dan Archaon the Everchosen – een van de machtigste Chaosleiders ooit – het bestaan van Aighmaris te weten kwam, werd de hele plaats echter overspoeld door Skaven van de hele vloten van de Skaven en ondanks het feit dat de Idoneth van Mor’phann vele van deze verwerpelijke ratachtige wezens wisten te vernietigen, werd Aighmaris nooit helemaal van hen verlost – iets wat ook duidelijk zichtbaar is in haar ruïnes.


2.       The Ashen Necropolis

Een dodenstad temidden van het Carrowoodbos dat ooit toebehoorde aan Xaratas, ooit een machtige Ossiarch (een door de dodengod Nagash volgens militaire of esthetische principes samengesteld skelet met een ziel die bestaat uit de fragmenten van meerdere gestorvenen). De necropolis werd een tijdlang belegerd door en Freeguildleger onder leiding van kapitein-generaal Ada Karkov, maar toen die laatste inzag dat er geen winnaar kon zijn, liet hij de hele plaats platbranden. De stad smeult nog steeds, maar binnenin proberen de vijanden van Sigmar zichzelf te hergroeperen en de locatie opnieuw op te bouwen.


3.       Barak-Kling

Barak-Kling was ooit een machtige ‘sky-port’ en belangrijke handelspost, maar de hele ‘lucht-haven’ werd tijdens de Necroquake zwaar beschadigd toen het werd blootgesteld aan een hele storm Nightgauntprocessies binnen de Great Gale of Death. Het hele bouwsel stortte neer in de wildernis van het Chitining Forest en wordt nu niet alleen bevolkt door de overblijvende Nightgaunts, maar ook door de aan de stad gebonden gevallenen van de Arkanauts.


ree

4.       Butcher’s Gorge

De bloederige Gutthold van de Bloodgullet Mawtribe, een stam Ogres die gekookt of op een andere manier bereid voedsel haten en hun eten liever rauw (en vaak nog levend) consumeren. De Gorge vormt een soort heilige grond voor Ogres, aangezien ze geloven at ze is uit een ribfragment van de god Gorkamorka bestaat nadat die is afgebroken tijdens het gevecht tussen hem en Sigmar.


5.       Crawling Pits of Gharrentia

Een reeks ravijnen en canyons die niet allen wordt bewoond door reuzachtge insecten en wormen, maar ook door de Spiderfang Grots en de door de Orruk Warlord Gordrakk gevangen Godbeast Fangathrak, een gigantische worm die een volledige Realmgate in zijn strot heeft.


6.       The Kraken-Eaters Castle

Een kasteel dat ooit toebehoorde aan Lady of Luminance Lysaria Lysgolda, een Lumineth Sorceress die geloofde dat Aelves zich enkel moeten bezighouden met het vergaren van kennis en niet met oorlogvoeren. Om toch de oorlogen te kunnen uitvechten, gebruikte ze allerlei wezens te ‘upliften’ met ‘aetherquartz’, maar dat trok ook de aandach van Gherant, een Mega-Gargant die het kasteel begon te belegeren. Toen ook Lysaria’s magisch verbeterde creaturen zich tegen haar begonnen te keren, verscheurde de realiteit, waardoor de dienaars van de demonengod Slaanesh door de opening konden kruipen en de hele plaats overrompelden. De Hedonites of Slaanesh voeden de Mega-Gargant nu met de gebruikte realmstones, maar die aetherquartzvoorraden zijn leeg aan het geraken…


7.       The Orb-City of Calumnexis

Calumnexis is een bolle, uit conentrische cirkels opgebouwde, stad die doorheen de verste giftige en gesmolten landen van het rijk Chamon zweeft. Toch wist de Necroquake ook de Stormvault – een magisch verzegelde ruimte – van de stad te bereiken en scheuren te veroorzaken waardoor die gedeeltelijk bloot kwam te liggen. Het valt al te raden dat dit avonturiers van overal aantrekt, maar die zullen dan niet zowel door de dodelijke regio moeten reizen zonder daarbij al te veel schade op te lopen als de overblijvende plaatselijke automata het hoofd moeten bieden. Al is dat niet eens het grootste gevaar dat in de ‘orb-city’ loert…


8.       The Platinum Spire

Een kolossale structuur in het hart van een cluster doelloos zwevende eilanden in Chamon. De Platinum Spire is eigenlijk een Stormvault die een enorme bibliotheek vol boeken rond zwarte magie bevat en die ooit werd verzegeld door Sigmar zelf, maar sinds de Necroquake is het bouwsel weer komen bloot te liggen…


ree

9.       Varanthax’s Maw

Een door een Gaunt Summoner van Archaon the Everchosen geïndistrialiseerd hellenlandschap dat is opgebouwd uit een oeroud smid- en mijncomplex, volledig opgetrokken binnenin het gigantische skelet van een sinds lang gestorven Drake. Vol machines en chaotische monsters… en ‘realmstones’… en verloren zielen. Au.


Er wordt geëindigd met spelleideradvies rond hoe je de ontmoetingen in evenwicht brengt zodat de spelers voldoende uitgedaagd kunnen worden zonder dat het allemaal té moeilijk wordt voor hun Characters, gevolgd door de beschrijvingen (met ‘stat blocks’, dus) van de bondgenoten en vijanden die ze in de 9 locaties tegen het lijf kunnen lopen.


Conclusie


Ruins of the Past bewijst dat een verzameling locaties niet oppervlakkig of losstaand hoeft te zijn. Alle 9 plaatsen zijn origineel en boeiend, al is de ene wat beter geschreven dan de andere. Er is in ieder geval voldoende variatie en bovendien biedt het supplement niet enkel een hoop ideetjes voor avonturen, maar ook een raamwerk om de rijke geschiedenis van de Mortal Realms tastbaarder te maken. Cubicle 7 toont hiermee opnieuw dat ze de juiste balans weten te vinden tussen sfeer, flexibiliteit en diepgang – precies wat Warhammer Age of Sigmar: Soulbound onderscheidt van zoveel andere fantasy rollenspellen.



Tekst: Dirk Vandereyken

 

 

Opmerkingen


bottom of page