Tabletop rollenspelsupplementbespreking: Warhammer Fantasy Role-Play - Dwarf Player's Guide

Fantasy tabletop rollenspelsupplement

Hardcover / 144 blz.

Cubicle 7

Algemeen: 9

Setting: 9

Personages: 9

Regelsysteem: 9

Lay-out en illustraties: 8

De Old World van Warhammer is een van de rijkste ‘settings’ die we niet alleen in de tabletoprollenspelwereld, maar in de bredere tabletopwereld kennen. Dankzij talloze leesboeken, rollenspelboeken, boardgames, cardgames, miniature skirmishgames, consolegames en computergames is wat ooit begon als een pure wargame in de loop der decennia uitgegroeid tot een van de herkenbaarste vormen van intellectuele eigendom binnen het genre. Toch is het inmiddels al zo’n 23 jaar (!) geleden dat we een volledig boek over een van de interessantste Warhammer-rassen ooit konden lezen. Hoog tijd dus om er weer wat aandacht aan te besteden.

LifeBytes Magazine_Tabletop rollenspelbespreking_Warhammer Fantasy Role-Play Dwarf Player_.

Download • 2.17MB

Download de volledige recensie in verrijkt pdf-formaat door op de link hierboven te klikken

Het verhaal

De Dwarfs zijn een oeroud ras – zo oud zelfs, dat hun geschiedenis teruggaat tot 5.500 jaar voor het begin van de Age of Man en de opkomst van de Empire of Sigmar. Hoewel de details verschillen van bron tot bron, zouden ze tijdens de Age of the Ancestor God geleid zijn door diezelfde goden, met vooraan wellicht Grungni, Valaya en Grimnir. Samen met hen bouwden de Dwarfs – die zichzelf de Dawi noemen – de eerste immense hallen die doorheen en onder de pieken van het Worlds Edge-gebergte lopen en kristalliseerden de eerste clans. De formidabele Karaks – imposante fortsteden – waren verbonden met lange ondergrondse tunnels en, mede dankzij deze ‘Underways’, wisten de Dawi hun rijkdom te vergaren.

De relatieve vrede eindigde toen de hemelen in het noorden openscheurden en Chaos het land insijpelde. De daaropvolgende invasie van Daemons en andere godslasterlijke wezens begon al snel het land zelf te vervormen, maar de Dawi toonden zich een geduchte tegenstander. Toen het leek dat ze hun verbeten strijd alsnog zouden verliezen, leidde Grimnir zijn Dwarfs naar de Chaospoort zelf, in een poging om die voor altijd te sluiten. Om enigszins te slagen in hun opzet, zag Grimnir zich echter genoodzaakt zichzelf op te offeren – een beslissing die meteen het einde van het tijdperk inluidde.

In de nasleep van de oorlog ontmoetten de Dwarfs voor het eerst de Elves van Ulthuan, en het duurde niet lang voor een wederzijdse bewondering begon te groeien tussen de bergvolkeren en de kinderen van Athel Loren. De Dawi waardeerden de kennis en verfijning die de Elves etaleerden, terwijl dat laatste ras onder de indruk raakte van het uitzonderlijke ambachtsniveau dat de Dwarfs zo kenmerkt. De vriendschap tussen beide volkeren leverde een periode van handel, uitwisseling van kennis en voorspoed op. Mede dankzij de wapens en ingenieuze oorlogsmachines van de Dawi en de juwelen, fijne stoffen en magie van de Elves kon de wereld eindelijk genezen van de lelijke littekens die Chaos had achtergelaten.

Helaas bleken de hechte banden tussen de Dwarfs en de Elves ook de kiemen van hun uiteindelijke vijandschap met zich mee te dragen. Geld en roem wisten beide rassen niet alleen rijk, maar ook trots te maken. Toen de Elves hun macht over de Nieuwe Wereld uitbreidden en kolonies in het zuiden begonnen te stichten, werd het de Dwarfs duidelijk dat ze zich als een soort ‘verlichte’ beschaving begonnen te beschouwen – iets wat door het kleinere volk werd gezien als een vorm van hoogmoed en arrogantie. Bovendien botste de werkethiek, focus op eerlijkheid en directheid van de Dawi met de meer diplomatieke, omfloerste en sierlijke aanpak van de Elves.

De groeiende kloof werd nog erger toen de Dark Elves, of Druchii, hun kans schoon zagen om nog meer verdeeldheid te zaaien door hele karavanen af te slachten en handelsposten te plunderen... maar op een manier die het deed lijken alsof de Dwarfs verantwoordelijk waren. De verontschuldigingen en aanmaningen tot herstelbetalingen waar de Elves op aandrongen, vielen op dovemansoren. Niet verwonderlijk, want Dwarfs worden sterk gekenmerkt door een onwrikbaar eergevoel, en het trotse ras weigerde dan ook schuld te betuigen voor iets waarvoor het simpelweg niet verantwoordelijk was.

De uiteindelijke breuk kwam er toen de High Elf Phoenix King een gezant van de Dwarfs niet alleen liet geselen, maar ook openlijk vernederen – een onvergeeflijke daad die de High King van de Dawi ertoe leidde om de War of Vengeance (door de Elves de War of the Beard genoemd) te beginnen. Wat volgde waren eeuwen van oorlog en vernietiging. Tijdens de Time of Woes verwoestten aardbevingen en andere rampen talloze Karaks en vielen nog meer nederzettingen in de handen van de nieuw opgedoken ratachtige Skaven en van de Greenskins.

Ondanks alle calamiteiten bleef het Dwergenras bestaan. Hun beslissingen – en vooral hun oorlogen – worden nu grotendeels geleid door de Dammaz Kron – het Book of Grudges, waarin elke belediging die ooit tegenover de Dwarfs werd geuit, staat opgeschreven. Elke Karak heeft wel een eigen versie, en hoewel de Dawi wellicht nooit meer de glorie van weleer zullen terugvinden, blijven ze een trots ras van meestersmeden en door eer gedreven krijgers – een ras dat de geschiedenis van de wereld met zekerheid zal blijven bepalen.

Bespreking

Sinds Cubicle 7 alle rollenspellen die het Warhammer-merk dragen uitbrengt én niet alleen vernieuwt, maar vooral volledig nieuwe boeken op ons loslaat, heeft het Britse RPG-bedrijf nog nooit teleurgesteld, en dat heeft vooral te maken met de diepgang en liefde waarmee het de werelden behandelt. Het is zelfs al drie edities geleden sinds we met Dwarfs: Stone and Steel van Alfred Nunez Jr. (die ook aan deze Dwarf Player’s Guide heeft meegeschreven) een volledig tabletoprollenspelsupplement rond het Dwergenras kregen, en deze uitbreiding neemt een nog grotere stap door niet alleen enorm veel boeiende informatie aan te bieden, maar dat bovendien te doen met een prachtige, textuurrijke cover én mooi, erg toepasselijk binnenwerk.

Natuurlijk krijgen we niet enkel een tijdlijn en wat geschiedenis voor de kiezen, maar ook heel boeiende weetjes over de Dwergencultuur zelf. De focus ligt daarbij wel sterk rond de Dwarfs van Karaz Ankor (‘het Eeuwige Rijk’ in de dwergentaal Khazalid), het complex van Karaks, Outposts en Underways dat doorheen de World’s Edge Mountains loopt. De Dwarfs daar hebben allemaal trouw gezworen aan de High King van Karaz Ankor, al komen we tussendoor ook wel wat te weten over de Dawi uit andere rijken, de Imperial Dwarfs en zelfs de Norse Dwarfs.

Dwarfs respecteren vooral kwaliteiten als leeftijd, vaardigheid, reputatie, eer en rijkdom. Hun leeftijd is af te lezen aan de lengte van hun baard (of – in het geval van hun vrouwen – hun haar) en hun leven staat grotendeels in het teken van familie en clan. Op hun 120ste bereiken ze de gerespecteerde status van Longbeard, en dertig jaar later worden ze Elder van hun clan. De weinige Dwarfs die de kaap van 200 jaar oud overschrijden, worden Great Beards genoemd, en wie het nog eens zo lang volhoudt, wordt een Living Ancestor en sterft enkel nog door ziekte of verwonding.

We komen over zowat elk aspect van het Dwergenleven iets te weten, van dieet (Dwarfs drinken érg graag bier) tot hun wetten en straffen... maar heel wat spelleiders en spelers zullen vooral reikhalzend uitkijken naar de nieuwe regels, en ook die stellen niet teleur.

Character Creation wordt uitgebreid met voorbeelden van typische Dwergennamen (waaronder zelfs bijnamen en namen van clans), geboorteplaatsen, talen (er is een coole woordenlijst die maar liefst vier pagina’s in beslag neemt) en origines. De Karak of andere plaats waar een Character vandaan komt, bepaalt mee met welke Skills en Talents men begint, én het is zelfs mogelijk om als Longbeard te spelen (al kost dat wel een puntje Fate).

Er zijn tien nieuwe Careers, waarvan er maar twee eerder verschenen, terwijl er ook dieper wordt ingegaan op al eerder beschreven beroepen. De nieuwe zijn heel toepasselijk – beslis zelf maar: Brewer, Doom Priest, Forge Priest, Hearth Priest, Hammerer, Ironbreaker, Karak Ranger, Runescribe, Runesmith en Thane. Lore (Runes), Runesmithing en Sail (Skycraft) zijn de noodzakelijke nieuwe Skills, terwijl ook de Talents alweer erg evocatief zijn. In plaats van de Ambitions uit het WFRP Core Rulebook krijgen we nu ook Grudges (die voor extra XP zorgen als je jouw Character goed speelt) – tof!

Natuurlijk wordt er een heel hoofdstuk gewijd aan allerhande wapens, wapenrusting en andere uitrusting, terwijl ook ‘ancestral heirlooms’ als het bij wargamers erg bekende Anvil of Doom niet worden vergeten. Buiten artillerie krijgen we voertuigen die werken op stoom, de gekende luchtschepen (waaronder de iconische Gyrocopters) en natuurlijk watervoertuigen.

Een uitstekend hoofdstuk rond Runesmithing (de specifieke runemagie die Dwarfs gebruiken) en eentje over vereerde voorouders (met ook beschrijvingen van de cultus rond onder andere Grungni, Valaya en anderen) maken het boek compleet.

Conclusie

De Dwarf Player’s Guide is een erg vlot geschreven, engagerend, volledig supplement dat eigenlijk niet alleen erg nuttig zal zijn voor spelers die een Dwarf als Character hebben, maar ook voor spelleiders tout court. Er staat een weelde aan informatie in die voor meer diepgang in de setting van de Old World kan zorgen en die gemakkelijk binnen een rollenspelcampagne kan worden geïncorporeerd. De coolheidsfactor is bovendien torenhoog. Dat er toch wel wat spelfouten in staan en dat de geschiedenis niet altijd even consistent is met wat we al uit andere boeken kennen, nemen we er gewoon even bij. Kopen, dus.

Meer info: www.cubicle7games.com/en_EU/warhammer-fantasy-roleplay-dwarf-player-s-guide

Tekst: Dirk Vandereyken